Bos días ante todo:
Hoxe na clase de relixión estabamos lendo unha cousa da Cruz Vermella e da media luna vermella e entón eu (Ana)que estaba mal sentada, cun pé na rejilla da mesa e coa punta do pé e a punta da rodilla nela, e cando o ía quitar estirei a perna, pero atrancouseme. Díxenllo a Leticia e ela riuse un pouco e cando a profe se enterou tamén se riu a compás dos alumnos logo eu estaba aaaai aai e pensaban que estaba de broma, pero eu empecei a chorar coa dor. Andrea, unha compañeira, foi avisar a Antonio, o profesor de música e coñecemento que a arrincou de golpe e eu fixen aaah!!! Jejje todos se riron.
Fixéronseme 2 supermoratos e botáronme unha pomada horrorosa, puag que olor.
Adeus un bico enorme. Ana e Sebastián
Menos mal que temos no colexio a Antonio para arrincar ferros e ferruxes, que senón...(boeno, Andrea tamén ten o seu mérito por ir na procura de axuda!).
ResponderEliminarCoidar eses moratóns, Ana